Η εμπιστοσύνη σε Εκείνον θα σου δώσει τα πάντα, όλα αυτά που χρειάζεσαι

Δεν ακούει ο Θεός με ουρλιαχτά και κραυγές αλλά με προσευχή και δάκρυα γεμάτα μετάνοια.

Άφησε τις προσδοκίες και τις βεβαιότητες να χορεύουν μέσα σου και απλά άκουσε τη μουσική.

Χαμογέλασε και άφησε να φύγουν, δεν τις χρειάζεσαι. Όταν θα φύγουν θα σου χτυπήσει την πόρτα η εμπιστοσύνη σε Εκείνον. Καλωσόρισε την…

Η εμπιστοσύνη σε Εκείνον θα σου δώσει τα πάντα, όλα αυτά που χρειάζεσαι και τα ξέρει Εκείνος για να μπορείς να δίνεις τη μαρτυρία της χαράς και της ευχαριστίας παντού και πάντοτε.

Ας δώσουμε μαρτυρία Χριστού στα απλά, στα μικρά και στα όμορφα καθημερινά πράματα για να μπορέσουμε να δώσουμε και στα μεγάλα αν και όταν έρθει η ώρα. Γίνε η χαρά του άλλου.

Γίνε το λιμάνι και η ευτυχία, γίνει η αγάπη και η θυσία και τότε θα είσαι μια μαρτυρία Χριστού. Θα είσαι ο φάρος που θα κάνεις τον άλλο να ποθεί να αράξει το πλοίο της ύπαρξής του στο δικό σου λιμάνι.

Γίνε αυτός που ο άλλος θα θέλει να βλέπει, να ακούει, και όταν του τηλεφωνείς και το όνομά σου θα εμφανίζεται στην οθόνη δεν θα έχει κόμπους στον λαιμό και στο στομάχι αλλά θα σχηματίζεται στο πρόσωπό του ένα χαμόγελο και η φράση “Καλώς τον!”. Θα τον κάνει να χαίρεται σαν το μικρό παιδί που πήρε ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο δώρο.

Μαρτυρία δεν είναι να φωνάζεις, να ουρλιάζεις. Οι φωνές, τα ουρλιαχτά και οι ταραχές μαρτυρούν φόβο και όχι εμπιστοσύνη σε έναν ζώντα Θεό. Μαρτυρία είναι να γίνεις σιωπή, προσευχή και αγάπη ώστε να γίνεις Θεός κατά Χάριν , να λάμψει το φωτοστέφανο και στη δική σου ύπαρξη όπως στους Αγίους.

Αγιότητα είναι να δέχεσαι την πληγή από τον εχθρό με αγάπη και όχι να δίνεις πληγές στους άλλους.
Δεν αλλάζει ο κόσμος με φωνές αλλά με προσευχές….
Δεν ακούει ο Θεός με ουρλιαχτά και κραυγές αλλά με δάκρυα και μετάνοιες…
Με τις φωνές γίνεσαι οπαδός ενώ με τις προσευχές Άγιος..

Δεν έχει νόημα να φωνάξω για να αλλάξει ο κόσμος, αλλά να αλλάξω εγώ και τότε θα αλλάξει και ένα κομμάτι του κόσμου διότι είμαι μέρος του κόσμου αυτού.

Α’ Επιστολή Ιωάννου Κεφάλαιο (4,18-21):

Φόβος δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν ἀγάπην, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη διώχνει τὸν φόβον, διότι ὁ φόβος περιέχει τιμωρίαν, καὶ ἐκεῖνος ποὺ φοβᾶται δὲν εἶναι τέλειος εἰς τὴν ἀγάπην.Ἐμεῖς τὸν ἀγαπᾶμε, διότι αὐτὸς πρῶτος μᾶς ἀγάπησε. Ἐὰν πῇ κανείς, «Ἀγαπῶ τὸν Θεόν», ἀλλὰ μισεῖ τοὺς ἀδελφούς του, αὐτὸς εἶναι ψεύτης, διότι ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, τὸν ὀποῖον ἔχει ἰδῆ, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀγαπᾷ τὸν Θεὸν τὸν ὁποῖον δὲν ἔχει ἰδῆ; Αὐτὴν τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπὸ αὐτόν: ὅποιος ἀγαπᾶ τὸν Θεόν, νὰ ἀγαπᾷ καὶ τοὺς ἀδελφούς του.

Α’ Επιστολή Ιωάννου Κεφάλαιο (2,9-11):

Ἐκεῖνος ποὺ λέγει ὅτι εἶναι εἰς τὸ φῶς καὶ μισεῖ τοὺς ἀδελφούς του, βρίσκεται ἀκόμη εἰς τὸ σκοτάδι. Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει εἰς τὸ φῶς, καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτε νὰ τὸν κάνῃ νὰ σκοντάψῃ. Ἀλλ’ ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τοὺς ἀδελφούς του, βρίσκεται εἰς τὸ σκοτάδι καὶ εἰς τὸ σκοτάδι περπατεῖ· δὲν ξέρει ποῦ πηγαίνει, διότι τὸ σκοτάδι ἐτύφλωσε τὰ μάτια του.

Κατά Ματθαίον Κεφάλιο (5,44):

Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, εὐλογεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς καταρῶνται, εὐεργετεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν καὶ προσεύχεσθε διὰ ἐκείνους ποὺ σᾶς κακομεταχειρίζονται καὶ σᾶς καταδιώκουν.

Καλό αγώνα στον δρόμο της εν Χριστώ αγάπης!

π. Σπυρίδων Σκουτής

Πηγή: ekklisiaonline.gr