Η Ευαγγελική περικοπή για την Εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου…
Ενώ έλεγαν αυτά, ο Ιησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέγει: “Ειρήνη σε σας!”
Από την ταραχή και το φόβο νόμιζαν ότι έβλεπαν φάντασμα.
Εκείνος τους είπε: “Γιατί είστε τρομαγμένοι και γιατί γεννιούνται στην καρδιά σας αμφιβολίες;
Κοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου για να βεβαιωθείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφίστε με και δείτε· ένα φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε πως έχω εγώ”.
Και λέγοντας αυτά, τους έδειξε τα χέρια και τα πόδια του.
Καθώς αυτοί από τη χαρά και την έκπληξή τους δεν πίστευαν στα μάτια τους, τους ρώτησε ο Ιησούς: “΄Εχετε τίποτε φαγώσιμο;”
Αυτοί τότε του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κηρήθρα με μέλι.
Τα πήρε και τα έφαγε μπροστά τους.
Ύστερα τους είπε: “Αυτά εννοούσα με τα λόγια που σας έλεγα όταν ήμουν ακόμη μαζί σας, ότι δηλαδή πρέπει να εκπληρωθούν όλα όσα είναι γραμμένα για μένα στο νόμο του Μωυσή, στους προφήτες και στους Ψαλμούς”.
Τότε τους φώτισε το νου, για να καταλάβουν τις Γραφές
και τους είπε: “Οι Γραφές λένε ότι έτσι έπρεπε να γίνει, και έτσι έπρεπε να πάθει ο Μεσσίας, να αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη ημέρα
και να κηρυχτεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη, αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ.
Εσείς είστε μάρτυρες όλων αυτών.
Κι εγώ θα σας στείλω αυτό που σας υποσχέθηκε ο Πατέρας μου. Εσείς καθίστε στην Ιερουσαλήμ ωσότου ο Θεός σας οπλίσει με τη δύναμή του”.
Κατόπιν τους οδήγησε έξω από την πόλη ως τη Βηθανία, σήκωσε τα χέρια Του και τους ευλόγησε.
Καθώς τους ευλογούσε, άρχισε να απομακρύνεται από αυτούς και να ανεβαίνει στον ουρανό.
Αυτοί τότε, αφού Τον προσκύνησαν, γύρισαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά
και έμεναν συνεχώς στο ναό υμνολογώντας και δοξολογώντας το Θεό. Αμήν.
(Μετάφραση: Λουκ. κδ΄ 36-53)
Ερμηνεία:
Αυτά είναι τα σημεία που αξίζει να τονίσουμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή:
1. Η Εμφάνιση του Αναστημένου Ιησού
«Ἐν δὲ τούτοις αὐτοῖς λαλούσιν, αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἐστὴ εἰς τὸ μέσον αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν.» (Λουκ. 24:36)
Ερμηνεία: Ο Ιησούς εμφανίζεται ξαφνικά με θαυματουργικό τρόπο στο μέσον των μαθητών του, και τους χαιρετά λέγοντας «Εἰρήνη ὑμῖν». Αυτός ο χαιρετισμός του Ιησού δεν είναι τυχαίος, καθώς μας παραπέμπει στο εδάφιο του Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον 14:27, όπου το εδάφιο λέει:
Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω. (Ιω. 14,27)
Μετάφραση: Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε.
2. Ο Φόβος των Μαθητών
«Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν…» (Λουκ. 24:37–38)
Ερμηνεία: Παρά τις προφητείες που είχαν ακούσει από τον Ιησού, οι μαθητές του δεν είχαν ακόμη πλήρη κατανόηση της Ανάστασης του Ιησού. Και όταν τον είδαν, νόμιζαν ότι έβλεπαν κάποιο πνεύμα.
3. Η Επιβεβαίωση της Σωματικής Ανάστασης
«ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου… ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε…» (Λουκ. 24:39–40)
Ερμηνεία: Ο Ιησούς αποδεικνύει ότι αναστήθηκε σωματικά. Η ψηλάφηση διαλύει κάθε αμφιβολία, ο Ιησούς δεν ήταν πνεύμα στην εμφάνιση του. Αυτό το εδάφιο είναι και μια καλή απάντηση στις αιρέσεις που αρνούνται τη σωματική Ανάσταση του Κυρίου μας.
4. Το Φαγητό ως Απόδειξη της Ανάστασης
«ἔχουσιν τι βρώσιμον ἐνθάδε;… καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.» (Λουκ. 24:41–43)
Ερμηνεία: Το γεγονός ότι έφαγε μπροστά τους, αποδεικνύει πάλι ότι δεν είναι πνεύμα ο Ιησούς. Ο Ιησούς έχει σώμα δοξασμένο αλλά αληθινό.
5. Η Πληρότητα των Προφητειών
«Οὗτοί εἰσιν οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα… ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα…» (Λουκ. 24:44)
Ερμηνεία: Ο Ιησούς δείχνει ότι η Ανάστασή Του δεν ήταν απρόσμενη αλλά προφητευμένη από τις γραφές. Ακόμη και ο ίδιος τους είχε πει από πριν ότι θα γινόταν η ανάσταση Του.
6. Η Φώτιση των Μαθητών
«Τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς.» (Λουκ. 24:45)
Ερμηνεία: Τότε φωτίστηκε οι διάνοια τους, και κατάλαβαν αυτά που ήταν γραμμένα.
7. Η Αποστολή και το Κήρυγμα
«Οὕτως γέγραπται… κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν…» (Λουκ. 24:46–48)
Ερμηνεία: Με την Ανάσταση του Χριστού, ξεκινά η αρχή της αποστολής, για την μετάνοια και την άφεση των αμαρτιών. Οι μαθητές Του είναι μάρτυρες και κήρυκες της Αλήθειας.
8. Η Επαγγελία του Πατέρα
«Ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός μου… ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.» (Λουκ. 24:49)
Ερμηνεία: Ο Ιησούς υπόσχεται την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή. Η Εκκλησία θα ιδρυθεί με τη δύναμη του Θεού. Η παραμονή στην Ιερουσαλήμ δηλώνει υπακοή στην εντολή Του.
9. Η Ανάληψη του Κυρίου
«Ἐξήγαγεν δὲ αὐτοὺς… εὐλόγησεν αὐτούς… διέστη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.» (Λουκ. 24:50–51)
Ερμηνεία: Η Ανάληψη του Κυρίου, φανερώνει τη θεότητα Του, και τη μετάβαση στη δόξα Του. Ο Ιησούς κάνει την ανάληψη έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή Του.
10. Η Χαρά και η Λατρεία των Μαθητών
«Αὐτοὶ… ὑπέστρεψαν… μετὰ χαρᾶς μεγάλης· καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν.» (Λουκ. 24:52–53)
Ερμηνεία: Οι μαθητές δεν λυπούνται για την Αναχώρηση του Χριστού, αλλά χαίρονται. Καθώς γνωρίζουν πλέον την συνέχεια.
Αρχικό Κείμενο:
Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν.
πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα.
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας.
ἔτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς· Ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;
οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου,
καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.
εἶπε δὲ αὐτοῖς· Οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ.
τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς,
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι Οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.
ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων.
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.
Ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς.
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.
καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης,
καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. Ἀμήν».
(Λουκ. κδ΄ 36-53)