Μεγάλο λάθος να μην αναγνωρίζουμε τις αμαρτίες μας, πρέπει να μάθουμε να λέμε την αλήθεια, και να τις θρηνούμε, γιατί άμα αφήσουμε τον εαυτό μας να αναγνωρίζει αθώες τις αμαρτίες, τότε καταδικάζουμε τον εαυτό μας στο να βλέπει φιλικό το αμάρτημα, και με αυτό τον τρόπο δεν πρόκειται ποτέ αυτός ο άνθρωπος να ομολογήσει το αμάρτημα του στον Κύριο, δε θα ζητήσει ποτέ συγχώρεση, και έτσι θα καταστήσει τον εαυτό του όμηρο στο σκοτάδι της αμαρτίας. Αυτός ο άνθρωπος, είναι ο άνθρωπος που ζει χωρίς ενοχές, ενώ θα έπρεπε, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει καταλάβει τη συνέπεια που προκαλεί το σκοτάδι της αμαρτίας, και αν συνεχίσει να αγκαλιάζει την αμαρτία, αυτός από μόνος του θα καταστεί ο αίτιος στην αποτυχία του, και έτσι θα δει στο τέλος τις συνέπειες που προκαλεί η αμαρτία. Γι’ αυτό λοιπόν αν θέλεις ένα θετικό βήμα για να έχεις την ελπίδα προς το Φως, αναγνώρισε πρώτα ότι αυτό που κάνεις είναι αμαρτία, και μετανόησε.