Μή σοῦ φαίνεται παράξενο, παιδί μου, ἐφόσον βρίσκεσαι στήν ὁδό πού ὁδηγεῖ στόν Θεό, ἄν πολλές φορές πέφτεις πάνω σέ ἀγκάθια καί σβώλους καί ἄλλοτε σέ ὁμαλό ἔδαφος. Γιατί ὅσοι ἀγωνίζονται, ἄλλοτε πέφτουν ἄλλοτε νικοῦν.

Ὁ Μέγας Ἰώβ εἶπε: «Τί ἄλλο εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου πάνω στή γῆ, παρά μιά συνεχής δοκιμασία»; (Ἰώβ 7, 1). Καί κάποιος ἄλλος Ἅγιος εἶπε: «Ἄνθρωπος πού δέν γεύθηκε πειρασμό, δέν μπορεῖ νά εἶναι βέβαιος γιά τίς ἀρετές του» (Σοφ. Σειρ. 34, 10: Ἰακώβ. 1, 12). Γιατί, καθώς ἀσκούμαστε στήν πίστη, πειραζόμαστε, γιά νά δοκιμασθοῦμε καί νά μάθουμε νά πολεμᾶμε. «Πρέπει νά περάσετε μέσα ἀπό πολλές θλίψεις, γιά νά μπεῖτε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Πράξ. 14, 22), εἶπε ὁ Κύριος.

Ἀββᾶ Δωροθέου