Προσευχή: Δέηση αμαρτωλού…

Ιησού Χριστέ, τό καλό όνομα, ο γλυκασμός μου, η επιθυμία μου καί η ελπίδα μου, σύ πού έγινες άνθρωπος γιά μάς καί τακτοποίησες τά πάντα μέ σοφία γιά τή σωτηρία μας!

Σέ δοξάζω, Κύριε Θεέ μου, μέ όλη τήν καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου μέ τό σώμα καί τήν ψυχή μου καί εξομολογούμαι τίς αμαρτίες μου. Σκύψε καί σύ καί άκουσε τή δέησή μου καί συγχώρησε τήν ασέβειά μου.

Αμάρτησα, ανόμησα, επλημμέλησα, παρώξυνα καί παραπίκρανα Εσένα τόν αγαθό μου Κύριο καί τροφέα καί προστάτη. Δέν υπάρχει είδος κακίας πού δέν έκανα μέ έργο καί μέ λόγο, εν γνώσει καί εν αγνοία καί μέ ενθυμήσεις καί σκέψεις πονηρές πολύ αμάρτησα. Καί, όσες φορές υποσχέθηκα νά μετανοήσω, άλλες τόσες ξανάκανα τά ίδια.

Είναι πιό εύκολο νά μετρηθούν οι σταγόνες τής βροχής παρά οι αμαρτίες μου. Έφτασαν καί πάνω από τό κεφάλι μου ακόμα! Γιατί από τά νιάτα μου καί μέχρι σήμερα άνοιξα τίς πόρτες τής ψυχής μου στίς άτοπες επιθυμίες, δούλεψα στίς άτακτες καί αχαλίνωτες ορμές, λέρωσα τόν λευκό χιτώνα τού βαπτίσματος, μόλυνα τόν ναό τού σώματός μου, καί βρώμισα τήν ψυχή μου μέ τά πάθη τής ατιμίας πού διέπραξα.

Σύ τά ξέρεις όλα. Τί νά τά λέω;

Η καρδιά μου συντρίβεται καί η ψυχή μου βουλιάζει μέσα στήν απορία, γιατί άν καί τόσα αμαρτήματα έκανα, ούτε ένα μικρό έργο μετάνοιας δέν παρουσίασα Γιά αυτό είναι ταραγμένη η ψυχή μου, γεμάτη οδύνη καί κατήφεια

Παρά ταύτα δέν μπορώ παρά νά ελπίζω στή σωτηρία μου ελπίζοντας στήν αγάπη σου.

Ελέησέ με, Θεέ μου, μέ τό μέγα έλεός σου, γιατί σέ Σένα πιστεύω Συγχώρησέ με τόν αχρείο καί ταπεινό.

Άκουσε τήν προσευχή τού ταπεινού δούλου σου Σάν άνθρωπος αμάρτησα. Ως Θεός συγχώρεσέ με γιά τήν πολλή σου αγαθότητα καί τήν ανέκφραστη ευσπλαχνία καί φιλανθρωπία, μέ τίς πρεσβείες τής πανενδόξου, πανυμνήτου, υπερευλογημένης καί κεχαριτωμένης, υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί αειπαρθένου Μαρίας. Αμήν.

Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου