Καντιώτης: Αδελφοί μου, μολονότι αμαρτω­λός και ανάξιος δούλος του Θεού, σας προειδοποιώ και σας λέγω η μετάνοια θα μας σώσει!

Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν καλοί πνευματικοί πατέρες. Να μεταβήτε, να εξομολογηθήτε τα αμαρτήματά σας και να πλησιάσετε το μέγα μυστήριο της Θείας κοινωνίας.

Και όχι μόνον ‘σείς να κοινωνήσετε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας, αλλά και όλη η οικογένεια. Στα παλιά τα χρόνια ―τα πρόλαβα εγώ τα χρόνια αυτά― τέτοιες μέρες όλοι, όλη η οικογένεια πήγαινε στην Εκκλησία.

Όπως τώρα τρέχουν όλοι στα ντισκοτέκς, όπως τρέχουν στους κινηματογράφους, όπως στα θέατρα, στα παλιά τα χρόνια όλη η οικογένεια πήγαινε στην εκκλησία. Μπροστά πήγαινε ο πατέρας, πίσω η μάνα, μετά τα 4, 5, 6, 7, 8 παιδιά. Όλοι κοινωνούσανε και φεύγανε σαν άγγελοι· Και μεσ’ το σπίτι παράδεισος ήτανε. Διότι όπου είνε ο Χριστός εκεί είνε η χαρά. Όπου είνε ο Χριστός εκεί είνε η αγάπη. Όπου είνε ο Χριστός εκεί είνε ο παράδεισος. Δεν ‘νε ψέματα αυτά, είνε αλήθεια. Ζωντανή αλήθεια.

Ω, Θεέ μου! που πήγε αυτή η κοινωνία; Μας έφαγε ο διάβολος. Φύγαμε από το Θεό και κτήνη γινήκαμε.

Αδελφοί μου, μολονότι αμαρτω­λος και ανάξιος δούλος του Θεού, σας προειδοποιώ και σας λέγω· Η μετάνοια θα μας σώση. Η μετάνοια είναι το φάρμακο που θα θεραπεύση την ανθρωπότητα. Να μετανοήσουμε όλοι, Ανατολή και Δύσις, Αμερική και ‘Ρωσία, Ευρώ­πη και Βαλκάνια.

Να μετανοήσουμε όλοι, μεγάλοι και μικροί, γυναίκες και άντρες, αγράμματοι και σο­φοί, κλήρος και λαός. Όλοι ν᾽ αλλάξουμε δρόμο, ν᾽ ακολουθήσουμε το δρόμο του Χριστού. Διότι ένας είναι ο δρόμος που σώζει, μόνο αυ­τός, δεν υπάρχει άλλος. Διαφορετικά, τι μας περιμένει; Μόνο αμαρτίες κάνουμε· βλαστήμιες, ψευδορκίες, μοιχείες, πορνείες, κλεψιές, ατιμίες, καταχρήσεις, διαρρήξεις, εγκλήματα… Είμαστε δέντρα άκαρπα.

Τι περιμένουμε; Τσεκούρι και φωτιά. Δηλαδή; Πόλεμος, πυρηνικός όλεθρος, μία βόμβα σε κάθε πρωτεύουσα, που θα πέφτη από τ᾽ αεροπλάνα, τα «μαυροπούλια» του θανάτου, και σβήσαμε.

Πηγές: augoustinos-kantiotis.gr, yiorgosthalassis.blogspot.com