Φαν­τά­σου μια πόλη με πεν­τα­κό­σιες χι­λιά­δες κα­τοί­κους, οι οποί­οι αμαρ­τά­νουν.

Σ’ ένα Μονα­στή­ρι εκεί ζει ένας μο­να­χός ασκη­τής, ο οποί­ος ση­κώ­νει τα κα­θα­ρά χέ­ρια του στον Θεό και Τον πα­ρα­κα­λεί να μην τι­μω­ρή­σει όλες αυ­τές τις χι­λιά­δες που αμαρ­τά­νουν.

Σε δια­βε­βαιώ­νω λοι­πόν, ότι για το χα­τί­ρι αυ­τού του ασκη­τού ο Θεός δεν τι­μω­ρεί τις πεν­τα­κό­σιες χι­λιά­δες.

Οι Άγιοι του Θεού εί­ναι ικα­νοί για τα πάν­τα. Ο­ Άγιος μπο­ρεί να ζη­τή­σει από τον Θεό ό,τι θέ­λει και να του το δώ­σει ο Θεός. Είναι πολύ με­γά­λη η δύ­να­μη των Αγίων!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης